Үзіндіде Қабекең тұспалдап не айтқысы келді?
«Әнет бабаң емес пе менің атам,
Бірақ ондай қабыл ма менің батам?
Көшсем қоныс, отырсам көмегім жоқ,
Көрсетемін, қайтейін тыныш жатам».
Бұл сөзі — бабаң айтқан сөздің көзі,
Өзі өлтірмей, амалсыз атқызды өзі.
«Жеңілсең, енді барар орының жоқ,
Көрсетпеуге шама жоқ» деген сөзі.
Ата - аналар шешімін шығарды
Ел - жұрт болып жиналып, жазалайды
Екі жатсың жазасын анықтады
​