Ответы
Ответ:
Баханькоў Аляксандр
«Нам, дзецям Полацкай зямлі...»
Нам, дзецям Полацкай зямлі,
Пашчасціла там нарадзіцца,
Дзе Рагвалод калісь хадзіў,
Скарына пачынаў вучыцца.
Дзе крокі першыя, як мы,
Рагнеда, Сімяон рабілі,
Там, дзе насупраць сілам злым,
За шчасце нашае малілі.
Сабор Сафійскі – карабель,
Плыве Дзвіной у гордай плыні.
Ды толькі з-за чужых зямель
Любімы горад не пакіне.
Барысаў камень з тых вякоў
Стаіць ля вечнае Сафіі.
І нешта кліча зноў і зноў
Пабыць ля слаўнае святыні.
На ўзбярэжжы Палаты
Царква святое Еўфрасінні.
Прыдзі сюды і ўбачыш ты:
Над ёй аблокі ў небе сінім.
Хай будзе неба над табой
Заўсёды чыстым, горад мілы.
Хто да цябе з мячом прыйшоў,
Тут і знайшоў свою магілу.
Нідзе на свеце не знайсці
Такой красы, такой прыроды.
Цябе заўсёды буду сніць.
Люблю цябе, мой горад родны.