3-тапсырма. М.Жұмабаевтың өлеңін мәнерлеп оқып шығып, мағынасын ашын дар. Өлеңнен есімшенi тауып, оның жасалу жолын түсiндiрiндер. Өмірімнің кап-қараңғы түнінде, Еш не білмес түсім бе я өңім бе. Он менен сол, от пенен су айырмас, Күшсіз, әлсіз, есім білмес күнімде. Құшағына алдың, сүйдің сен, анам, Ренжу жоқ, барлық сөзің: «Жан балам!»
Ыстық-суық, желге-күнге тигізбей, Асырап, сактап, болдын, анам, баспанам. Түнде тұрып, түн ұйқыңды төрт бөлдің, Тыныш ұйықтасын деп аз сөйлеп, аз күлдің. Ыңырансам, я карным аш, я тоңған Екенімді ойламастан, тез бiлдiң. «Жаным - дедің, - Қарашығым, құлыным», Сүйдің, қыстың, дедің: «Тәтті қылығың!» Қаз-қаз тұрсам, езу тартсам, құласам, Я жыласам - бәрі жақты қылығым... Жаным анам, жібек тілді, ақкөңіл, Жазу болып, шегер болсам ұзын жол. Шет жерлерде теріс жолдан сақтарға, Жан балана ак батанды бере гөр!..​